محلول ها (نکات)

علت حل شدن مواد:
رسیدن به سطح انرژی پایین تر ، رسیدن به بی نظمی بیشتر
عوامل موثر در انحلال:
گرمای انحلال ، بی نظمی
مراحل حل شدن جامدات یونی:
جداشدن یون ها (گرماگیر) ، آب پوشی یون ها (گرمازا)
اثر دما بر قابلیت حل شدن:
از نظر بی نظمی ، در مورد انحلال جامدات در آب به طور کلی با افزایش دما ، انحلال نیز افزایش می یابد، چون با حل شدن جامد در مایع بی نظمی افزایش می یابد و در مورد گازها با افزایش دما انحلال آن ها در مایع کاهش می یابد زیرا حل شدن گاز در مایع با کاهش بی نظمی همراه است.
در مورد گرمای انحلال نمک هایی که انحلال آن ها گرمازا است با افزایش دما انحلالشان کاهش می یابد و نمک هایی که انحلال آن ها گرماگیر است با افزایش دما انحلالشان افزایش می یابد.(اصل لوشاتولیه)
نمک هایی که حل شدن آن در آب گرمازا است:
کلسیم کلرید، مس(II)سولفات، سدیم سولفات، لیتیم برمید
نمک هایی که حل شدن آن در آب گرماگیر است:
پتاسیم نیترات، پتاسیم کلرید، پتاسیم کلرات
حل شدن اسیدها و بازها در آب گرمازا است.
محلول های الکترولیت:
محلول هایی که در آب تفکیک می شوند، یون های مثبت و منفی تشکیل می دهند، در نتیجه جریان برق را عبور می دهند.
نا الکترولیت:
محلول هایی که در آب تفکیک نمی شوند .
الکترولیت قوی:
به طور کامل در آب تفکیک می شود و جریان برق را به خوبی عبور می دهد.
الکترولیت ضعیف:
به طور جزیی تفکیک می شود و جریان برق را به طور جزیی عبور می دهد.
انواع موادی که الکترولیت هستند:
دربرخی مواد، مانند جامدات یونی ، یون ها قبلآ در ترکیب خالص وجود دارند. وقتی چنین ترکیبی در آب حل می شود یون ها تفکیک می شوند. مانند سدیم کلرید NaCl ، برخی دیگر از مواد در هر فاز که باشند شامل یون نیستند ولی در آب یون تولید می کنند مانند هیدروژن کلرید HCl که به طور خالص یک گاز کووالانسی است و سولفوریک اسید H2SO4 که به صورت خالص مایع مولکولی است ولی هر دو در آب یون تولید می کنند.
درجه تفکیک یونی:
تعداد مول های تفکیک شده به کل مول ها
درصد تفکیک یونی:
تعداد مول های تفکیک شده به کل مول ها ضرب در صد .
برای الکترولیت های قوی ( نمک ها، اسید ها و بازهای قوی ) درجه تفکیک یونی در بیشترین مقدار یک و در صد تفکیک یونی ، صد می باشد.