مواد افزایش دهنده عدد اکتان بنزین

ویژگی‌های بنزین ویژگی ضد ضربه یا آرام سوزی را بوسیله عدد اکتان که عبارت است از درصد ایزواکتان در مخلوطی از ایزواکتان و هپتان نرمال تعیین می‌کند. بدین منظور انفجار ناشی از مخلوطی از ایزواکتان و هپتان نرمال را در موتور استاندارد با هیدروکربور مورد نظر مقایسه می‌کنند. اجسامی با توان ضد انفجاری بیش از اکتان ، عددی بالاتر از 10 را اتخاذ می‌کنند. بر حسب معمول عدد اکتان بنزین اتومبیل در حدود 70 درصد و در مورد هواپیما این مقدار به 130 می‌رسد.

خاصیت آرام سوزی با افزودن ترکیبات مختلفی از قبیل ایزواکتان ، ایزوپنتان ، اتیل بنزین و ایزوپروپیل و برای افزایش بیشتر با تترا اتیل سرب تحقق می‌یابد. ترکیب اخیر از نظر اقتصادی مقرون به صرفه بوده و از واکنش بین PbNa و کلروراتیل حاصل می‌شود. با افزودن 4 میلی لیتر از آن به یک کیلوگرم اسانس ، عدد اکتان بنزین از 70 به 89 می‌رسد.

از آنجا که سرب در موتور رسوب کرده و اشکلاتی را ایجار می‌کند، آنرا با مخلوطی از کلرور یا برموراتیلن مخلوط کرده تا پس از احتراق ، سرب به صورت کلرور یا برمور که جسم فراری است درآمده و همراه گازهای حاصل از احتراق از موتور خارج شود.

** افزودنی دیگر MTBE میباشد که هنوز در بعضی پالایشگاه ها استفاده می شود.

**لازم به ذکر است ماده TEL ( تترا اتیل سرب ) مدتهاست منسوخ شده است.

افزايش دهنده عدد اکتان mmt«متیل سیکلو پنتودینیل منگنز تری­کربنیل» یک افزودنی فلزی بر پایه منگنز است که برای بالا بردن عدد اکتان به بنزین اضافه می­گردد. ام ام تی مقرون به صرفه ترین جایگزین تترا اتیل سرب است. زیرا افزودن تنها چند قطره از آن (معادل 18 میلی گرم منگنز) می تواند عدد اکتان یک لیتر بنزین را دو تا سه شماره بالا ببرد. برای دستیابی به این مهم نیاز به افزودن حجم نسبتا زیادی (8 تا 10 درصد) از مواد آمیختنی مانند ام تی بی ای می­باشد.

آنتی اکسیدانها به سوخت افزوده می شوند تا با متوقف نمودن واکنش های رادیکالی زنجیره ای زمان القا را افزایش داده و از تشکیل مواد صمغی در اثر اکسیداسیون هیدروکربنها جلوگیری نمایند. انتخاب نوع آنتی اکسیدان و درصد مصرف آن به فاکتورهای مختلفی از جمله شرایط انبارش و ترکیب درصد مواد تشکیل دهنده سوخت وابسته است.