محققان روش چاپ مبتنی بر لیزر ارائه کردند که با استفاده از آن می‌توان ادوات الکترونیکی قابل کاشت در بدن تولید کرد، ادواتی که تجزیه شده و از بدن خارج می‌شود بدون این که نیاز به جراحی باشد.
یک تیم تحقیقاتی به رهبری هنگ پن از دانشگاه میسوری فرآیندی ارائه کرده‌اندکه در آن با استفاده از نانوذرات روی (Zn) می‌توان قطعات الکترونیکی بسیار کوچک ایجاد کرد. این قطعات قابلیت جذب داشته و با استفاده از روش‌های ساخت میکروتراشه‌های فعلی می‌توان آنها را تولید کرد.
از آنجایی که این روش مبتنی بر لیزر است، هزینه آن کم بوده و می‌توان برای تولید صنعتی از آن استفاده کرد. مشکل روش‌های چاپ لیزری آن است که برای عناصری نظیر روی و منزیم با دشواری‌هایی همراه است چرا که اکسیژن و نیترژون می‌تواند با این عناصر وارد واکنش شود.
این در حالی است که محققان این پروژه موفق به ارائه روش چاپ لیزری شدند که در آن می‌توان نانوذرات روی را در محیط عادی چاپ کرد بدون این که مشکل اکسید شدن وجود داشته باشد. این گروه از لیزر برای تف‌جوشی و انتقال مستقیم نانوذرات استفاده کردند. پرتو متمرکز شده لیزر برای تف‌جوشی نانوذرات و تبدیل آن به ساختارهای عامل‌دار مورد استفاده قرار گرفت.
در این روش تف‌جوشی، نانوذرات با استفاده از تبخیر و متراکم شدن روی سطح شکل می‌گیرند بنابراین مانع از اکسید شدن می‌شود. از آنجایی که روی رسانا است در نتیجه ساختار بوجود آمده هدایت الکتریک و دوام بالایی دارد و در آب نیز حل می‌شود.
محققان این پروژه، ساختارهای الگودار از جنس روی را روی پلیمرهای قابل‌جذب‌زیستی را چاپ کردند. این فناوری چند مزیت دارد. اول این که می‌توان ساختار الکترونیکی را روی پلیمر ایجاد کرد و وارد بدن بیمار نمود. این ساختار بعدها تجزیه شده و از بدن دفع می‌شود بدون این که نیاز به جراحی باشد.
این روش را می‌توان برای ساخت حسگرها محیط‌زیست نیز به کار برد.