اخبار

ترکیبات هتروسیکل

ترکیبات هتروسیکل به ­طور وسیعی در طبیعت پراکنده شده­اند و دارای اهمیت بیولوژیکی و صنعتی می­باشند. در حال­ حاضر بسیاری از داروهای موجود بازار ترکیبات هتروسیکلی در طبیعت هستند. به‌عنوان‌مثال نیکوتینامید۱ (ویتامین ب۳) ]۱[، پیرودکسال۲ (ویتامین ب ۶) ]۲[، تیامین۳B1 (دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی) ]۳[، کلروکویین۴ (داروی ضد مالاریا) ازجمله ترکیبات هتروسیکل حاوی حلقه­ ی پیریدین۵ می­باشند شکل (۱-۱).

شکل (۱-۱) برخی ترکیبات هتروسیکل حاوی حلقه­ی پیریدین با خواص دارویی

بسیاری از داروها و عمده ­ی ترکیبات هتروسیکل دیگر که دارای کاربرد عملی هستند از منابع طبیعی استخراج نشده، بلکه در آزمایشگاه سنتز شده­اند. لازم به ذکر است که ترکیبات هتروسیکل در تولید رنگ­ها، مواد فلورسنت برای تجسم بیومولکول­ ها و در فن­ آوری لیزر استفاده می­شود ]۴[. یکی از ترکیبات هتروسیکلی مهم، پیریدین می­باشد. پیریدین یکی از ترکیبات هتروسیکل پایه در شیمی آلی محسوب می‌شود که داری فرمول شیمیایی C5H5N است. پیریدین ازنظر ساختاری شبیه بنزن است که یک گروه C-H آن با اتم نیتروژن جایگزین شده است ]۵[. حلقه­های پیریدینی در چندین ترکیب مانند آزین­ها ۶(ترکیبات هتروسیکل حاوی یک یا بیشتر اتم نیتروژن در حلقه) ویتامین نیاسین، پیرودکسال(ویتامین B6) و در آلکالوئیدهای۷ بسیار سمی مانند نیکوتین، شواهدی از فعالیت قوی از پیریدین را نشان می­دهند ]۶[. در سال ۱۸۴۹ شیمیدان اسکاتلندی، توماس اندرسون۸ پیریدین را به‌عنوان تشکیل‌دهنده اسکلت اصلی نفت و زغال‌سنگ کشف کرد. دو سال بعد موفق به جداسازی پیریدین خالص با عمل تقطیر از نفت شد ]۷[. کورنر و دوار۹ به رسمیت شناختن که ماهیت سیکلی پیریدین در سال ۱۸۶۹ نقش اساسی در کاتالیز کردن هر دو سیستم­های بیولوژیکی و شیمیایی را دارد. پیریدین یک نوکلئوتید پروستیک۱۰ که درگیر در فرآیندهای اکسایش و کاهش است ]۶[. بعضی از ترکیبات شیمیایی ازجمله داروی ضد بیماری سل به نام ایزونیازید، نیکوتین، و دیگر محصولات گیاهی دارای حلقه­های پیریدینی می­باشند ]۸[.
در چند سال گذشته علاقه خاص به سیانو پیریدین­ها به علت فعالیت­ های دارویی متنوع جلب شده است. یکی از قوی‌ترین مشتقات سیانو پیریدین­ها ۲-اکسو-۳-سیانوپیریدین۱۱ شامل یک هسته مشابه آلکالوئید که به­عنوان اولین آلکالوئید با سیانید می­باشد. این ترکیب توجه محققین را پس از سنتز و مطالعه میلرنون۱۲ یک عامل غیرگلیکوزیدی قلب۱۳ در مهار دی­پیریدین­فسفودی­استراز۱۴ به خود جلب کرده است] ۹[. این ترکیب در تولید صنعتی اسید نیکوتین۱۵، نیکوتین آمید۱۶ و سنتز چندین ترکیب آلی استفاده شده است. سیانو پیریدین­ ها می­توانند به گروه­های عاملی مختلف با طیف گسترده­ای از فعالیت­های دارویی تقسیم شوند.
یکی دیگر از مشتقات سیانو پیریدینی، ۳-سیانو-پیریدون۱۷ است. این مشتق فعالیت ضد سرطانی امیدوارکننده و قوی به علت دخالت خود با ۱۸PDE3، P1M1، پروتئین سروین۱۹ و کیناز۲۰ از خود نشان می­دهد. ترکیب ۳-سیانوپیریدین با آلکیل یا آریل یا هترو آریل متفاوت دارای خاصیت ضد سل۲۱، ضد میکروبی۲۲، ضد سرطان۲۳، ضد فشارخون۲۴، ضدالتهاب۲۵ و همچنین فعالیت ضدویروسی۲۶ در برابر ویروس تب­خال۲۷ و ویروس نقص ایمنی انسانی۲۸ هستند ]۱۰[.
علاوه بر این۳-سیانو-۲(۱H)-پیریدون، پیریدین-۲-تیون۲۹ و مشتقات پیرازولوپیرامیدین۳۰ توجه قابل ­توجهی از خود را به‌عنوان ضد سرطان، ضدالتهاب، ضد مایکوباکتریم۳۱، ضد قارچ۳۲ دریافت کرده­اند. سیانو پیریدین­ها دارای یک ساختار طراحی‌شده‌ای می­باشند ولی باعث نگرانی زیست شناسان و شیمیدانان در بیست سال اخیر شده­اند. به علت واکنش­پذیری بالا این داربست­ها، آن­ها به‌عنوان حد واسط‌ های شیمیایی واکنش ­ها در سنتز ترکیبات آلی مختلف استفاده می­ شوند و بسیاری از آن­ها دارای اهمیت اساسی در زندگی می‌باشند ]۱۰[.

Refrence

[۱] Rolfe, HM. (2014), Journal of Cosmetic Dermatology, 13, 4, 324–۸٫
[۲] Percudani, R. Peracchi, A. (2003). EMBO Rep. 4, 9, 850–۴٫
[۳] Mahan, L. K. Escott-Stump, S. (2000), Krause’s food, nutrition, & diet therapy (10th ed). Philadelphia: W.B. Saunders Company. ISBN ۰-۷۲۱۶-۷۹۰۴-۸٫
[۴] Jose, J. Burgess, K. (2006). Tetrahedron. 62, 11021–۱۱۰۳۷٫
[۵] Dorigo, P. Gaion, R. M, Belluco, P. Fraccarollo, D. Maragno, I. Bombieri, G, Orsini, F. (1993). J. Med. Chem, 36, 17, 2475-2484.
[۶] Abdel-Aziz, A. A. El-Subbagh, H. I. Kunieda, T. (2005). Bioorg. Med. Chem, 13, 16, 4929-4935.
[۷] Li, A. H. Moro, S. Forsyth, N. Melman, N. Ji, X. D. Jacobson, K. A. (1999). J. Med. Chem, 42, 4, 706-721.
[۸] Lei, Benfang. Wei, Chih-Jen. Tu, Shiao-Chun. (2000). Journal of Biological Chemistry, 275, 4.
[۹] Hazra, S. Ghosh, S. Das, Sarma, M. Sharma, S. Das, M. Saudagar, P. Hazra, B. (2013). Exp. Parasitol, 135, 2, 407-413.
[۱۰] Radhamani, S. Bradley, C. Meehan-Andrews, T. Ihmaid, S. K. Al-Rawi, J. (2014). Invest. New. Drugs, 32, 3, 424-435.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *