استخراج گاز کربن دی اکسید از هوا فناوری جدیدی است که اخیرا با استقبال قابل توجه شرکت های بزرگ تولید کننده سوخت فسیلی مواجه شده است. یکی از شرکت های کانادایی اثبات کرده که می توان با روشی مقرون به صرفه، این گاز را تولید کند.
شرکت Carbon Engineering در بریتیش کلمبیای کانادا در نظر دارد تا به کمک فناوری استخراج کربن دی اکسید از هوا برای تولید سوخت پاک، گامی موثر بردارد.
اکنون سه شرکت شه وران، بی اچ پی و آکسیدنتال که از بزرگان صنایع زغال سنگ و سوخت های فسیلی به شمار می آیند، مبلغی در حدود ۶۸ میلیون دلار در این فناوری جدید سرمایه گذاری کرده اند.
پیش بینی می شود در آینده ای نزدیک شاهد پیوستن شرکت های بیشتری به صف سرمایه گذاران این فناوری جدید باشیم.
در حال حاضر استارتاپ های علمی بزرگی از سراسر دنیا برای توسعه فناوری استخراج کربن دی اکسید از هوا در حال تلاش هستند.
از جمله این شرکت ها می توان به شرکت سوئیسی کلایم ورکس اشاره کرد. این شرکت تأسیساتی برای این پروژه طراحی و راه اندازی کرده است که از CO2 به دست آمده برای افزایش تولیدات سبزیجات و گیاهان خوراکی استفاده می کند.
شرکت کانادایی Carbon Engineering ادعا می کند که قادر است این گاز را تنها با صرف ۱۰۰ دلار از هوا استخراج کند. همچنین این شرکت می گوید که با سرمایه گذاری جدید، قصد احداث نخستین تأسیسات تجاری خود برای این هدف را دارد که به لطف آن قادر خواهد بود سالانه حجمی به اندازه یک میلیون تن CO2 از هوا خارج سازد.
چرخه تولید کربن دی اکسید در صنعت
سازوکاری که این شرکت برای پروژه استخراج کربن دی اکسید از هوا دنبال می کند، فرآیند مهندسی کربن شامل مکیدن هوا و به دام انداختن آن در محلول های شیمیایی است که CO2 را خارج می کند.
پالایش بیشتر سبب می گردد که این گاز به شکل قابل استفاده به عنوان سوخت در بیاید.
آنطور که شرکت بریتیش کلمبیای کانادا اظهار داشته، از این کربن دی اکسید می توان برای تولیدات نفت خام مصنوعی استفاده کرد.
«جنی مکاهیل» یکی از مسئولان شرکت درباره این فناوری می گوید:
«در سوخت تولیدی ما هیچگونه گوگردی وجود ندارد؛ بلکه از زنجیره های خطی تشکیل شده که در مقایسه با سوخت های سنتی آلودگی کمتری دارند. این سوخت را می توان در انواع وسایل نقلیه مثل اتومبیل ها، کامیون ها و هواپیماهای جت استفاده کرد.»
مطابق انتظار برخی از فعالان محیط زیستی، دیدگاهی مثبت به استخراج کربن دی اکسید از هوا دارند اما بعضی دیگر نگران به تاخیر انداختن خروج سوخت های فسیلی از چرخه های کاربردی دارند.
در حقیقت ممکن است که فناوری مذکور، این تصور را میان مردم به وجود بیاورد که دیگر نیازی به کاستن از تولید CO2 خود ندارند و هر چقدر که دوست داشته باشند، می توانند این گاز را تولید کنند؛ به این امید که اثرات مخرب آن خنثی خواهد شد.